دانلود رمان عیش و نوش
دانلود رمان عاشقانه
دستکش ها رو در آورده و پیش بند دور گردن ِ مُلوک خانم بستم که با لبخندهمیشگیش لب زد: ابروهام و کمی باریک بردار. بی حرف سری تکان دادم که صدایی از پشت سرم شنیدم: فکرنمی کردم کارت اینقد خوب باشه؟
از لحن و کلامش فهمیدم همان زن چشم عسلی هست، برحسب احترام عقب گرد کرده و همزمان نخ اصلاح راهم دور گردنم گره زدم: همیشه از رو ظاهر قضاوت نکنید. خوشحالم از کارم راضی بودین.
لبخندمحوی زد و دستش رو جلو آورد: من سپیده قاسمی هستم…
خوشحال می شم بعضی وقتها خودت بیای خونم برای مراسم ها آمادم کنی.
لبم رو گزیدم و دستش بی تردید لمس کردم: ممنون اما، من اصلا خونه کسی اسه میکاپ شنیون اینا نمی رم.
گوشه لبش بالا رفت مطمئن باش ضرر نمی کنی… هرقیمتی که اینجا درست می کنی همون رو دوبرابر می دم، هوم؟
می خوام آرایشگر مخصوص بشی.
رقیه خانم زیرچشمی ما رو می پاید، بنابراین بی حرف به تکان دادن سر اکتفا نمودم که، کارتی به دستم داد و با لبخند از سالن خارج شد.
